اخبار

اگر زندگی اكنون و نقد ‌حال است، گذشته به چه كار آید؟ اگر آینده سودای اكنونیانِ كوتاه دست و نوستالژی‌زدهِ و اسیر دریغ ‌یادهای دیروزانِ از كف رفته است، اندیشیدن و كاویدن و گزینش گذشته ما را چه سود و چه سوداست؟

بیشتر جامعه و دنیای نوشتاری جهان را باید ادبیات محسوب کرد؛ از آن روی که در خود از کلام و سخن و واژه و مفاهیم، و طرح یک موضوع به انحای مختلف زبانی بهره می‌جوید؛ سبکهای گوناگون برای طرح دغدغه و گفتمان خویش دارد و مهمتر اینکه مخاطب و شنونده خاص دارد. اما این ادبیات را می‌توان به دو سنخ داستانی و غیر داستانی تقسیم کرد و از حوزه ادبیات داستانی به عنوان جهانی سخن گفت که در بر دارندة روایت کلام، به صوَر مختلف خطی، غیرخطی، واقعی (رئال) تا فراواقعی (سورئال) اما با بن‌مایه خیالین و گاه فاصله‌گیر از صورت واقع است.